UWAGA: To nie jest oficjalna strona Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną, a poniższe informacje nie pochodzą od tego Stowarzyszenia.
Obecnie terapia osób niepełnosprawnych intelektualnie nie skupia się głównie na ich defektach i zaburzeniach, lecz obejmuje rozwijanie tych elementów, które funkcjonują prawidłowo. Jak możemy wspomagać rozwój dzieci niepełnosprawnych intelektualnie?
Należy mieć świadomość, że niezwykle ważne jest wczesne podjęcie rehabilitacji, ponieważ im młodsze dziecko, tym jego organizm jest w stanie lepiej odpowiedzieć na wybraną terapię. Zaleca się stymulowanie zaburzonych obszarów organizmu już między 6, a 8 tygodniem życia dziecka. Im młodszy organizm, tym większa jest jego neuroplastyczność, a więc zdolność do regeneracji i tworzenia nowych połączeń neuronalnych.
Nie istnieje żadna substancja, która powoduje wyleczenie z zaburzeń intelektualnych. Leki stosuje się wyłącznie wtedy, gdy nie można innymi metodami opanować zaburzeń zachowania osoby niepełnosprawnej. Silne zaburzenia zachowania z towarzyszącą agresją mogą wymagać zastosowania leków z grupy benzodiazepin, które charakteryzują się działaniem uspokajającym i przeciwlękowym. Czasami konieczne bywa podanie leków przeciwpadaczkowych (kwasu walproinowego lub karbamazepiny). Bardzo ważna jest specjalistyczna opieka psychiatryczna, ponieważ osoby z niepełnosprawnością intelektualną są nawet 3-4 razy bardziej narażone na ryzyko wystąpienia choroby psychicznej.